Karya : Faisal Refki
SINOPSIS:
Kisah ini bercerita tentang Prahara Kampung Burinik Banyu, yaitu tentang rencana seorang bos batu bara yang ingin memperluas lahan tambangnya, yang dimana tepat “50 meter” di sebelah utara tambang terdapat perkampungan yaitu “Kampung Burinik Banyu”.
BABAK I
TINUY: saban hari nang kaya ini pang gawian, bangun guring basasapu, mambukai warung, mambanguni laki. Matan lagi halus dah bawarung mangganii kuwitan, sakali kawin maka bawarung pulang gawian, harap harap handak jadi wanita karir, sakalinya jadi wanita berkarir di warung, ya Allah ai kahidupan, suram.
IBAK : hoooaahhmm,,, uyy umanya, ulahakan pang kopi nah, asa kalat masih mata habis malam tadi, ehhmm.
TINUY : nyamannya ikam ni lah abahnya, bangun guring minta ulahakan kopi, malam tadi hanyar dibari.
IBAK ; ma lah ikam nih umanya, ma asi asi pang wan laki nah, malam tadi tuh sudah jadi kawajiban aku gasan ikam, subuh ni lain pulang kisahnya.
TINUY: ih ayuha nah maasi ai aku, tapi kam habis ni mandi lu lah, awak bau paring barandam ja lagi, haruukkk,,
IBAK : nah manyambati pulang, ih ha aku mandi ai habis nih, jui dah ulahakan hulu kopi.
TINUY: (maulahakan kopi) anu, habis mandi langsung kapasar lah nukar wadai sagalaan, parak tarang dah ari nah.
IBAK : Iiihhhaahh (sambil minum kopi)
MADI DATANG......
MADI : maaaaa... minta duit.
TINUY : Ayy,, handak kamana ikam maka minta duit?
IBAK : hiih, handak kamana kam Madi pina mangalak ngalak?
MADI : astaga mama abah nih, ulun handak turun sakulah nah, ni jam barapa dah? (sambil manunjuk jam)
TINUY : uhh hiih lah, ni hari sabtu, hadang hulu tuh lah (sambil meambil duit). Nah sajuta cukup ai kalo?
MADI : geh, mudahan ai cukup ma ai. Aija lun tulak hulu lah. Assalamuallaikum.
TINUY & IBAK : Waallaikumsallam. Hati-hati.
MADI TULAK...............
TINUY ; ayy abahnya, di lajui mandi lagi, sawat tarang ari, habisan kaina wadai dipasar, habis am kita kadada nang dijual.
IBAK ; ih ih ih ayuha nah, sa hirupan hulu nah ku mandi ai lagi. Langsung kapasar. (sambil minum)
TINUY : jui ha.
IBAK : Iiiihhaaahh naahhh (sambil masuk karumah)
IBAK TULAK KAPASAR....
MANAH DATANG....
MANAH ; Uuuu tinuy, datang kah hudah wadainya? (dari kejauhan)
TINUY : Bah iya am si manah ni pulang datang, pasti dah handak bahutang ( pandir gamat).
MANAH :Datang kah hudah wadainya pina kada talihat nah.
TINUY : mun kada talihat tuh baarti kada datang tu lagi, abahnya hanyar turun tadi kapasar, hadangi hulu satumat lah.
MANAH: ih ayuha mun kaya itu ku hadangi.
IBAK DATANG.....
IBAK ; assalamuallaikum..
MANAH & TINUY : waallaikumsallam..
MANAH : nah datang dah urangnya, ayu di lajui ku handak nukar nah.
TINUY : hadang hulu lah, barapa uting wadainya handak ?
MANAH : li lima uting gin sadang ai, tapi ku bahutang hulu lah. Hehe kada ingat bawa duit nah.
TINUY ; han dusta lah jar ku, pasti dah bahutang ikam nih bila batutukar, nang samalam samalam ja kada ditahuri lagi. Nah (sambil manjulung wadai)
MANAH ; hehe, kaina ku bayari ai, santai gin. Aija lah, tukar (sambil bulik)
TINUY ; Iiiihhhaaahhhhh, juuuaaalllll !!!!!!
ORANG KAMPUNG DATANG.............
UDIN, SANI & CACAH : ibak,,, ibak,,, ibaaakk,, bakawanan,,,
IBAK : hungaaang buhan kam nih, kaya kanakan ja lagi, handak napang buhan kam?
UDIN : hahaha.. begaya bak ai kam nih ai, ya kalo san, cah?
SANI: Hiih ibak nih kada kawa lalu digayai, kada dibari umanya kah malam tadi jadi menyarik tarus,, hahahaa
IBAK ; mauk kah buhan kam nih.
CACAH ; Anu pang nah, ulahakan pang minum hulu nah, asa handak minum hulu nah sambil mambuang pandir. Buhan ikam minum kah jua ? (manakuni Udin & Sani)
UDIN & SANI : hiih, nyata haja ah.
IBAK : hadangi lah, ulahakan umanya. (manyuruh Tinuy)
TINUY ; okeehh (sambil maulahakan minum)
ORANG KAMPUNG DUDUK, TINUY MANYURUNG BANYU.
IBAK : handak pandir napang tadih ?
CACAH: kaya ini nah, smalam aku da malihat pilem nang judulnya “5cm”, nah jadi aku tuh kaingatan waktu kita kuliah bahari, kisahnya tuh tentang anak muda nang katuju naik gunung, jadi pas banar kaya itu nah wan kisah kita bahari tuh.
SANI: hiih, aku suwah jua malihat pilem tuh, rami kam, bisa buhan nang maulah pilem tuh tainspirasi dari kisah kita bahari lah, hahahaa
UDIN: bah mahayal ha tarus ikam nih Sani ai. Oh hiih lah, kita bahari tuh ba-5 kalo, kamana kah kawan kita nang saikung tuh lah pina kadada lagi habarnya.
IBAK: hiih lah, siapa ngarannya, IBERAMSYAH kah kada salah, ya lah Cah?
CACAH: hiih IBERAMSYAH jua ai, dangar-dangar inya sukses sudah jar wayahini, kada nang kaya kita ni pang gawian mawarung tarus, hahaaa
SANI: ya am, mun sudah nasib urang nyaman kada kawa ai, nasib kita nang kaya ini syukuri ai.
UDIN: mun masalah nasib ni ku kada kawa mangarasi am dah, mun kaya itu baik aku bulik ha hulu nah, asa lapar dah parut, handak makan hulu nah.
CACAH: nah bulik kah kam, mun kaya itu aku bulik ai tu jua
SANI: umpat ai tu jua aku...
CACAH, UDIN & SANI: Assalamuallaikum....
IBAK & TINUY: waalaikumsalam, hati-hati...
CACAH, SANI & UDIN BULIK KA RUMAH MASING-MASING..........
KADA LAWAS SIANG HARI, AKHIRNYA MADI BULIK SAKULAH MAMBAWA PACARNYA.’’’’’’’’’’’’’’’’’
MADI ; assalamuallaikum...
IBAK & TINUY : waalaikumsallam...
TINUY; Ayy,, lawan siapa ikam ni Madi. Anak siapa ikam culik?
MADI: culik jar mama nih, ni nah ma nang ulun kisahakan tuh, ni pang pacar ulun ma ai bah ai. Bungas kalo ma, bah?
IBAK : Uhhh,, nginih kah urangnya, bungas ai tuh ai, siapa jar ngarannya tuh? Anak siapa? Dimana rumah?
DAHLIA : Dahlia paman ai ngaran ulun, abah ulun ngarannya Ibam, mama ulun ngarannya Titi, rumah ulun di parak sana pada kasininya paman ai.
IBAK ; uhh,, dintu leh
TINUY ; ayu pang Madi dibawa naik pacar ikam tu nah, di suruh minum kah hulu, jangan dilihatakan disitu haja.
MADI : geh ma ai, kasi nah naik hulu (mambawai Dahlia)
TINUY ; uuu abahnya, itihi anak kita, harat jua lah mamilih binian, nang kaya itu maka dapatnya ja jua. Dilihat tuh anak urang sugih pang.
IBAK ; nyata haja ah, anak siapa garang, kaya abahnya jua tuh lagi anum. Tapi kanapa kah pas dapat bini maka tadapat nang kaya ini.
TINUY ; oo oo oo.. baingat abahnya, bawa bacaramin muha tuh kaya apa garang maka manyambati aku, musti nih !!.
IBAK ; maaf lun kada sampurna.
MADI ; ma, bah, Dahlia handak bulik hulu jar, dicarii kuwitannya dah jar.
TINUY: Nah iya kah, sungsungnya pang bulik, jaka kakaina hulu.
DAHLIA : hehe, kaina cil ai baasa, di carii kuwitan dah. Lun bulik hulu lah, assalamuallaikum.
TINUY, IBAK & MADI; waalaikumsallam, hati hati !
HARI SANJA.............
TINUY: ayu pang abahnya, Madi, ganii basisimpun warung nah, sanja dah hari, sadang ai dah tutup.
IBAK & MADI ; eeeehhhhhhaaahhhhh !!!!!!
BABAK II
DIRUMAH BOSS BATU BARA................
IBAM : aha ha ha haaaaaa.... aha ha ha haaaaa... siapa nang kada tahu wan aku nih, boss batu bara, pamilik parusahaan –parusahaan basar di kita ninih, matan Arado, PAMAli, SISa, pokoknya nang ganal-ganal tuh ampun ku sabarataan, jaka handak pang tapinya, aha ha ha haaaaa,,, bapandir masalah parusahaan batu bara, aku nih ada jua bisi parusahaan, ngarannya “Doa Ibu”, kayapa ? harat kalo ngarannya, aha ha ha haaaaaaa....
IBAM : mana bini ku nih yu lah,, mami.. mami.. sini dong,,
TITI; Pun sayangku cintaku nang bungas langkar harum mewangi sepanjang masa di taman beribu-ribu bunga saraba macam.
IBAM: uma lah mami nih, liwar ai mangiyau aku nang kaya handak bajualan kambang ngintuh ha lagi.
TITI: hehehe,, napang tadih papi mangiyau aku?
IBAM: anu mi ai nah, handak bapandir banar ai nah masalah tambang batu bara kita ni nah nang kaya apa kisahnya.
TITI: kisang nangapang pulang papi nih, kasi bakisah nah.
IBAM: kaya ini nah mi, aku nih ada pang rancana gasan memperluas tambang kita nih, ya sakitar 50 hektar pang ka arah utara tu nah. Kayapa pendapat mami?
TITI: nah bagus banar tu pi ai, nyaman kita lakas sugih, nyaman jua aku kawa nukar amas sa li lima puluh kilo kah gasan digantung digulu.
IBAM: bah ai ikam nih, amas haja nang dipikirakan. Ayuha mung nang itu gampang ja kena bila sudah terealisasi perluasan tambang kita nih, mami handak napa haja papi tukarakan.
TITI: asiikkk,, bujuran kah pi. Sayang papi. Muah muah muah..
KADA LAWAS DATANG ANAKNYA.......
DAHLIA; assalamuallaikum, mami, papi.
IBAM & TITI: waalaikumsallam,, nah datang dah anak ku nang bungas langkar nih..
DAHLIA: Baaahhhh,,, katahuanku mami wan papi baciuman tadi,,, hayooo..
IBAM: bah, mangaradau ja ikam nih,
DAHLIA; Napa tadi ada suara muah muah muah jar mami. Hahaaa, ngaku ja bah ai.
TITI: astaga, itu tu suara banar ai, lain baciuman nang basampuk tu pang nak ai. Kaina ja malam mun handak basampuk tuh. Ya kalo pi?
IBAM: astaga, cucuk jua mamanya nih, kada supan kah bapandir kaya itu dihadapan anak. Dahlia, lakasi dah ikam ganti baju sana, isirahat gin sana ka kamar.
DAHLIA: hahahaa,, geh, lun ka kamar hulu lah. Daahhhh...
DAHLIA PERGI KE KAMAR..............
IBAM: hadehh,, macam-macam ja anak ikam tuh, anu kayapa kisah kita nang handak maluasi tambang kita tadih.
TITI; ayu ai, akur ja aku, jui dah di realisasiakan.
IBAM: hadang hulu lah aku nelpuni Saman, handak manyuruh inya mansurvey lahan. (sambil maambil hp, lalu manelponi saman)
IBAM: halaww,, man, kam aur kah, kawa kah ka rumah satumat nah, ada nang handak ku pandir akan wan ikam, lakasi lah, di tunggu.
KADA LAWAS DATANG SAMAN.......
SAMAN: assalamuallaikum...
IBAM: nah datang dah urangnya. Sini man, duduk hulu ada nang handak ku pandir akan.
SAMAN: handak pandir napang tadi boss? Gajihan kah?
IBAM: muha ikam gajihan. Anu man ai, aku nih handak maluasi lahan tambang ku ni nah, jadi aku minta tolong ai wan ikam mansurvey lahan di arah utara tu nah.
SAMAN: ayy iya kah boss,, mun sapangatahuan ulun boss lah, di arah utara tuh ada perkampungan pang, jaraknya tuh kurang labih 50 METER dari tambang kita nang ada nih.
IBAM: ayy iya kah, pokoknya aku kada mau tahu, kayapa haja caranya ikam harus kawa maurusi lahan tuh, bila kam kawa maurusi ini wan barhasil, ikam dapat bonus nang kada kam duga. Kayapa.
SAMAN: iya kah boss,, mun kaya itu ayuha lun sanggupi boss ai, pokoknya pian tarima beres haja mun lawan ulun nih. Kena ulun handak ka wadah pambakal dikampung sana ai hulu maurusi tanah nih.
IBAM: aija, aku parcaya wan ikam Saman ai, ku tunggui habar dari ikam salanjutnya. Ayu ai lakasi dah di gawi gawian ikam. Aku handah aur hulu nah wan bini ku.
SAMAN: oke boss, lun tulak hulu nah, assalamuallaikum.
IBAM: Waalaikumsallam...
SAMAN PERGI MAURUSI LAHAN............
IBAM: kayapa mi? Kita istirahat ha hulu nah, asa uyuh aku saharian bawawi.
TITI: oke papi.......
IBAM & TITI PERGI ISTIRHAT......................
BABAK III
DI KALURAHAN........
LURAH: kanalakan, ngaranku H. Iyus, nama kerenku Mr.Iyus, jadi bisa disambat aku nih Misteriyus, aha ha ha haaaaaaaa,, jabatanku di kampung ni jadi Lurah, paling tinggi di kampung nih, jadi bila ada urang handak baurusan wan aku dijamin gampang, tidak ribet, kada bangalih ngalih, bamudal pandir haja langsung beres, aku nih urangnya hiih tarus, kada mangalahi tu pang wan warga ku. Iya kah,,, aha ha ha ha,,,,,,,,
LURAH: hmm,, asa hawai nah, kamana kah si Baiti nih lah, kasunyian aku surangan di kantor nah. Baiti... uuuu.. Baiti... ka sia am tutumat, nyala akan lampo kuu nieh.. hahaa,, mangaradaw aku ni lah, satiris nih, aha ha haaaaaaa.....
BAITI DATANG........
BAITI; puunnnn,,,, kanapa pa hiyau hiyau ulun.?
LURAH: kamana haja ikam, aku kesepian, temani aku tuk sebentar saja, aku kan jadi kangen,,
BAITI; halllaahh,, pian nih bisa banar mangabuaw, ulun kaluar tadi satumat amnjulungi duit gasan pamadam minta sumbangan. Napang tadeh?
LURAH: iya kah,, anu narae nah, kayapa haja tugas ikam sabagai asistenku, lancar haja kah?
BAITI: alhamdulillah lancar haja pambakal ai, sagala surat mancurat, eh surat manyurat maksud ulun sudah beres samnuaan pambakal ai.
LURAH: mantap sakali,, kada salah aku mamilih ikam jadi asistenku. Aha ha haaaaaaa...
BAITI WAN LURAH TATAWAAN, KADA LAWAS DATANG SAMAN...........
SAMAN: assalamuallaikum...
LURAH & BAITI: waalaikumsallam...
LURAH: masuk, masuk anu, napang tadeh, minta sumbangan pamadam kah pulang?
SAMAN: minta sumbangan jar, ulun nih utusan dari boss batu bara “Doa Ibu”, handak minta izin gasan perluasan lahan tambang ka arah utara tu nah.
LURAH: oh iya kah, kaya napang tadih kisahnya?
SAMAN: kaya ini nah kisahnya, jadi di utara sana kan ada perkampungan nih, nah,, jadi kami nih handak maluasi tambang kami, jadi rencananya kampung tuh pacangan tagusur pang pambakal ai, jadi ulun minta izin wan pian disini, mudahan ai pian mahakuni.
LURAH: ohh bagus ja, kada papa da papa santai ja.
SAMAN: jadi kayapa nih, kawa ja lah pambakal? (sambil manjulung uang suap)
LURAH: Oh tidak bisa, tidak bisa ku tolak maksudnya, akur ja aku nih apa haja nang jadi kahandak wargaku. Aha ha haaaa. Aija, tanang ja ikam, kena aku habari wargaku tentang kabar baik ini. Oke?
SAMAN: oke pambakal, makasih hulu nah, mun kaya itu ulun turun ai hulu nah mamadahi ka wadah boss ulun tentang habar baik ini.
LURAH: iya kah, aija mun kaya itu, titip salam ja gasan boss ikam lah, makasih to. Aha ha haaaa...
SAMAN: aija, turun hulu nah, assalamuallaikum..
LURAH & BAITI: waalaikumsalam.. hati hati,,
SAMAN BULIK KA RUMAH BOSS..............
LURAH: kayapa Baiti, harat kalo aku, yang penting wargaku senang..
BAITI; Beehhh,, dasar mantap pambakat kita nih, mantap sakali.
LURAH: hahaa,, mun kaya itu kam ganii aku makan ka luar, asa lapar aku nah matan subuh ku kada makan nah. Lakasi kita.
BAITI: oke pambakal...
LURAH & BAITI TULAK MANCARI MAKAN.........
BABAK IV
DI WARUNG ACIL TINUY...........
CACAH WAN SANI ASIK MAIN CATUR SAMBIL BARUCAW, IBAK WAN UDIN BAPANDIRAN MASALAH TAMBANG DIBALAKANG KAMPUNG..
IBAK: Din, kam tahu lah ampun siapa garang tambang batu bara di balakang kampung kita nih, dangar-dangar lain ampun asli urang banus kita pang, iya kah?
UDIN: nah dasar bujur jar ikam tuh bak ai, ampun tambang tuh lain urang asli banua kita, Haji Muhyar kah jar ampunnya tuh, rumah sidin tuh nang ganal parak pasar tu nah.
IBAK: bah iya kah, cucuk ai inya sakahandaknya maulah tambang, kada baingat lagi wan nasib urang banua nih, tuh kajadian nang hanyar nih, banjir di kandangan wan di banjarbaru, napang lain mun kada gara-gara tambang tuh, hutan ditabangi, tanah di tabuk sing dalaman, pas ai lagi kada saimbang jadinya bumi. Ya kaya ini pang akibatnya, rakyat kacil nang mandarita kaya kita nih, tiap tahun kabanjiran. Ckckck..
CACAH MAMAGAT PANDIRAN....
CACAH; ay ay ay,, hadang hulu, kada salah dangar lah aku, jar ikam tadi tambang tuh ampun Haji Muhyar kalo, rasanya tambang tuh sudah dijual pang jar ka urang banua kita asli, tapi ku kada tahu ngarannya siapa. Ya kalo san?
SANI: hiih, bujur jar cacah tuh, rasanya sudah dijual jar gara-gara bangkrut, tapi aku kada ingat jua siapa ngaran ampun nang hanyar nih.
IBAK: ay iya kah? Mun inya tuh urang banua asli, sawat marusak banuanya surang, baarti inya tuh dasar kada bisi rasa keprimanusiaan lalu, dasar bujur sarakah tu urngnya.
UDIN: bujur banar tu bak ai, jaka aku tahu siapa urangnya tuh ku timpas tu pang, kada bataha tu pang dah.
KADA LAWAS DATANG LURAH WAN BAITI MAMBAWA HABAR...
LURAH: assalamuallaikum..
ORANG KAMPUNG: waalaikumsalam..
IBAK: nah ada lurah, duduk pa duduk hulu, napang teh tumben datang ka warung ulun nih? Handak mambagi duit kah pa? Hehee..
LURAH: hahaaa,, bisa banar ikam nih Bak ai, mantang-mantang aku nih dermawan urangnya lalu ai disambatnya handak mambarii duit.
IBAK: hahaa,, napang tadih pa. Pinanya panting pang nah?
LURAH: kaya ini nah kisahnya, ini ni kabar baik pang gasan kampung kita.
CACAH: Alhamdulillah,, habar napang tadi pambakal, kada sabar lagi handak mandangar nah.
LURAH: Kaya ini nah, tambang batu bara nang dibalakang kampung kita nih ada rancana handak maluasi lahan pang jar, jadi kampung kita nih pacangan digusur, wan jua buhannya sudah minta izin wan aku, sudah ku izin akan, jadi buhannya tuh mahadamgi kesiapan kita ja lagi, nyaman kaina ku padahi wan bubuhan tambang tuh.
SANI: han dustalah jar ku, hanyar ja kita bapandir masalah musibah gara-gara tambang, ni maka datang pulang habar bahwa kampung kita pacang digusur, asli bari muar nah, awas ja bila tatamu aku boss nya tuh, ku timpas.
IBAK: sabar san sabar, bujuran sudah pian izin akan kah pambakal, mun pian izin akan, jangankan warung ulun nih tagususr, rumah pian gin umpat jua, kayapa pian nih maka kada kawa mamikir akan nang kaya itu tuh.
UDIN: hiih, musibah maka disambatnya habar baik, ya allah pambakal ai..
LURAH: ay hiih lah, kanapa maka aku kada sampi tapikir nang kaya itu, mun pacangan rumahku tagusur jua aku kada hakun, jaka tahu kada usah ku izin akan tadi tuh, tapi kayapa pang lah, surat sudah ku tandatangani, samunyaan sudah beres tinggal eksekusi ja lagi, bah iya am.
CACAH: Ya am pian nih pambakal ai, talalu baikan pang tapi kada kawa bapikir, nang kaya ini nah handak kaya apa lagi kita, mun kada demo ha lagi ka rumah boss nya tuh, lajui dah kita demo, bawai warga sakampungan, pian tahu haja kalo rumahnya pambakal?
LURAH; hiih tahu ai rumahnya,, lajui dah kita serbu rumahnya, iringi aku..
KADA LAWAS DATANG MANAH.....
MANAH: napa nih pina abut, handak kamanaan?
IBAK: ayuha ha kam nih manah ai iringi ja kami....
LURAH BESERTA SELURUH WARGA DEMO DIDEPAN RUMAH BOSS......
BABAK V
DIMUKA RUMAH BOSS ADA SAMAN......
SAMAN: (sambil mahitung duit) cihuuyyy,,, harat jua lah aku nih baurusan, hakun haja jua pambakal tuh kubunguli, hahaaaa,
KADA LAWAS DATANG LURAH BESERTA ROMBONGAN,,,,,,,,
SAMAN: ayy,, kanapa nih pina abut, handak napa buhan kam?
LURAH: mana boss ikam tuh, suruh mahadap ka kami, lajui...
SAMAN: hadang dahulu, napang garang kisahnya nih, jalasakan pang hulu nah wan aku.
IBAK: kaya ini nah, boss ikam tuh handak maluasi tambang kalo, kampung kami tuh bajarak 50 meter dari tambang tuh, jadi mun diluasi kampung kami pacangan digusur jua.
SAMAN: ayy,, maka jar pambakal samalam sudah beres jar urusannya. Kanapa pulang maka kada jadi?
LURAH: samalam tuh aku khilaf, kada sadar bahwa rumahku pacangan tagusur jua sakalinya, sakali di padahi bubuhannya nih hanyar aku sadar, jadi aku cabut izin ku samalam.
SAMAN: ay kada kawa lagi, surat manyuratnya sudah pian tandatangani, kada kawa di ganggu gugat lagi.
IBAK: pokoknya kami kada tahu, mun kada hakun kami bakar rumah boss ikam nih, lajui kiyaw akan boss ikam tuh...
SAMAN: Urangnya kadada dirumah uyy,, baik bulikan ha buhan kam nih daripada kuciak-kuciak kaya urang ma latdas ja lagi..
KADA LAWAS TURUNLAH BOSS BESERTA BINI DAN ANAKNYA...........
IBAM: ada apa ini ribut-ribut????..
JRENG JRENK.. IBAK, UDIN, CACAH & SANI TAKAJUT MALIHAT IBAM.............
IBAK, CACAH, SANI & UDIN: Iberamsyaaaahhhhh !!!!
CACAH: Baahh,, ikam kah bro bossnya?
SANI: ingat lah ikam wan kami?
UDIN: pina bamakmur ikam wayah ini lah.. ckckck sukses banar kawan lah,,
IBAK: cucuk ai pina kada talihat lagi ikam wayah ini, sakalinya jadi boss batu bara kawan wayahni lah.
IBAM: ibak, cacah, sani, udin, (baragapan). Hiih kawan ai nah, kaya ini pang gawianku wayah ini. Hadang hulu, kanapa nih maka abut dimuka rumahku?
IBAK: kaya ini nah bro ai, ikam nih handak maluasi tambang kalo, nah nang pacangan digusur tuh kampung kami, makanya kami hamuk disini.
IBAM: Ayy iya kah bro. Astaga ai lah.
IBAK: ya am ikam nih, kada ingat kah kita waktu kuliah katuju banar naik gunung, sangat mencintai alam, sakalinya ikam pas bagawi malah marusak alam, jangan lupa diri broo..
CACAH: hiih ikam nih, ingat lah janji kita, akan selalu menjaga alam ini dari kehancuran.
SANI & UDIN: hiih...
IBAM: hiih lah, astaga ai aku khilaf akan dunia, aku sudah sarakah, aku kada ingat lagi wan masa lalu ku hanya demi kenikmatan dunia yang fana ini. Aku manyasal, aku janji kada lagi marusak dunia, handak kututup ja sudah tambang ku tuh, sagan napa jua aku mancari duit banyak-banyak mun pacangan dunia nih hancur gara-gara aku. Aija aku janji kada lagi, aku minta maaf jua wan buhan ikam sanak ai wan buhan warga “Kampung Burinik Banyu”
LURAH: aija sudah, nang panting urusan nih sudah selesai, nang kada baik tuh di tinggalakan ja sudah.
TINUY: Hiih bujur banar jar pian tuh pambakal ai.
MANAH: bujur banar....
IBAK: hadang hulu, ni anak ikam kah bro? (manunjuk dahlia)
IBAM: Hiih kanapa bro?
IBAK: ini nih pacarnya si Madi, anak ku.
IBAM: hah iya kah nak, anak sidin nih pacar ikam?
DAHLIA: Inggih bah ai, lawas sudah kami tuh bapacaran, tapi ulun takutan manganal akan wan pian. Hehee
MADI: inggih paman ai, tapi dahlia nih rancak ja sudah lun bawa ka rumah.
IBAM: iya kah nak? Ikam bujuran cinta lah wan inya?
DAHLIA: inggih bah ai lun cinta wan inya..
IBAM: aija, mun kaya itu, kaya apa kita jodoh akan ja anak kita nih bro ai, akur kah?
IBAK: akur banar sanak ai... hahahahaaa...
DAHLIA & MADI: hooorrreeeeee !!!!!
“Akhirnya Madi wan Dahlia dijodohakan olih kuwitannyanya masing masing. Sakalinya Ibak, Cacah, Sani, Udin wan Ibam adalah kawan lawas pas kuliah, nang dimana hoby buhannya bahari naik gunung (pecinta alam). H. Ibam (H. Iberamsyah) pun menutup tambangnya dan berjanji tidak lagi merusak alam lagi.”
“hikmahnya adalah, jangan lupa diri kalau sudah sukses, dan jangan serakah terhadap dunia dan mementingkan diri sendiri”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar