NASKAH JAPIN CARITA
Oleh : Angkui Kurniawan
BARABUT KOPI
TOKOH: (Kozero, Acil
Muni, Jumiah, Pembakal, Haji Ibas, Mang Amat, Acil Nunu, Utuh Udin)
Si utuh Kozero, membujang parak tiga
dekade sudah, handak banar sudah kawin tapi belum jua menamui binian nang cocok
di hati. Sampai akhirnya inya betamu wan acil Muni. Janda penjual warung kopi
di kampungnya, liwar bungas langkar, sampai jadi rabutan urang kampung. Si
kozero nih rupanya jatuh cinta wan si janda nih, imbah tu akhirnya rancak banar
ke warung si Muni. Tapi sekalinya abahnya si Pembakal kampung jua handak lawan
si Muni. Timbul am dua abah anak ni basaing gasan memperabut akan si Muni.
(Kozero
dan Jumiah “Masuk” duduk)
Jumiah
: Eh Kozero, lawas dah kita nih bekawan.. dari bahari sampai wayah ni kada suah
ikam nih pina memaraki binian? Umur tuha dah, pabila jua ikam nih kawin?
Kozero
: Aku tuh lainnya kada handak memaraki binian pang, cumin asa kadada nang cocok
masih dihati Jumiah ai,
Jumiah
: Ikam nih dari lawas itu haja asalasan, mun kyatu-kyatu ja tarus, sampai tuha
Bangka gin kada pacangan bisi bini ikam nih.
Kozero
: Ikam tanang ja, aku dapat dah binian nang cocok gasan di hatiku nih.
Jumiah
: Eh iyakah? Siapa tadih Kozero?
Kozero
: Tapi asa supan pang nah aku nih menyambat..
Jumiah
; Uma ai, kenapa pulang jadi kisah supan ikam nih, kawan lawas jua sudah kita
ni.
Kozero
: Jangan padahi siapa-siapalah!
Jumiah
: Ayuha, tanang, kada ku sambat ke siapa-siapa.
Kozero
: Lawan Acil Muni..
Jumiah
: HAH! Bebujur ikam nih Kozero!!
Kozero
: Bujuran aku nih!
Jumiah
: Akayah, ikam nih.. sidin tuh umurnya jauh banar wan ikam, sama kaya anak wan
mama beda umurnya.
Kozero
: Tapi sidin tuh pas kam asaku.
Jumiah
: Apanya nang pas?
Kozero
; Pas pang, muha awak… NAHHH!!!!
Jumiah
: Yaya ai, kada handak mencari nang saumuran ja kah?
Kozero
: Bah, aku nih sudah mencari nang saumuran ya kadada nang pasnya di hati.
Jumiah
: Mun kayatu tasarah ikam ja ai, tapi ikam kalo pina jadi sambatan warga pina
memaraki janda.
Kozero
: bah, beapa mendangari pandiran urang. Abaikan ja urang tuh..
Jumiah
; Ayuha, ikam nih dasar ngalih banar di padahi.. (Jumiah bediri)
Kozero
: Handak ke mana ikam?
Jumiah
: Bulik, handak bemasak..
Kozero
: Eh, ayuha.. eh ikam nih jua lakasi bacari laki, kena sawat jadi perawan
tuha..
Jumiah
: Uma ai, bore banar ikam nih, yu ja nah ku bulik..
(Jumiah
Keluar)
Kozero
: Haduh, beapa yo nih nyamannya.. han, baik ku ke wadah acil Muni, sekaliah
handak pendekatan.
(Kozero
Keluar, Acil Muni Masuk)
Acil
Muni : Uma ai, hari nih pina sunyi kenapa yo, belum ada lalu nah pelanggan dari
pagi tadi… amun kayani, kadada duit am gasan bebelanja kena.
(Mang
Amat dan utuh Udin Masuk)
Mang
Amat : Uma ai acil Muni, Makin hari pina makin bebungas ja nah pian cil ai.
Acil
Muni : Han, mang amat nih, bisa banar merayu-rayu.. handak nukar kopi kah mang?
Mang
Amat : Inggih Cil ai, secangkir pang nah kopi, tapi jangan nang pahitlah cil,
dimanisi ja kaya muha pian..
Acil
Muni : Han, pian nih bisa banar..
Utuh
Udin : Uma ai lah tuha sudah bisa banar merayu-rayu janda, bini di rumah di ganang
mang ai, anak jua di ingati.
Mang
Amat : ikam nih masih halus jangan tapi menggaduhi urusan urang tuha pang.
(Bini
Mang Amat (Acil Nunu) masuk)
Utuh
Udin : Ulun nih maingatkan ja Mang ai, pas bini pian muncul bakajutan kena
kayapa?
Mang
Amat : Bah, kadanya ah, bini ku lagi tulak kaluar kota. Kada mungkin pacangan
ka sini..
Utuh
Udin : Pas sidin tiba-tiba bulik kayapa?
Mang
Amat : Bukah ai aku ka rumah?
Utuh
Udin : Amun pian taciduk pang marayu Acil Muni kayapa?
Mang
Amat : Di rayu ai, gampang ja merayu biniku tuh…
Mang
Amat : Kenapa yo aku asa merasa ada hawa-hawa kada nyaman..
Utuh
Udin : Hawa-hawa handak membunuh kayatukah mang?
Mang
Amat : Hi ih, pina hawa-hawa mematikan kayatu..
Utuh
Udin : Coba pian balik kanan grak mang..
Acil
Nunu : Ohh, kayani leh kelakuan amunnya ulun kadada…
Mang
Amat : Eh, umanya.. pabila pian bulik..
Acil
Nunu : Kada usah tapi kisah kada tahu ja, mandangar sudah ulun dari tadi
pemandiran pian abahnya ai..
Mang
Amat : Anu umanya ai, kawa ulun jelas akan.
Acil
Nunu : Kada usah bajelas-jelaskan, jelas banar sudah ulun malihat wan
mandangar.. malam ni kada mau tahu, pokoknya pian guring di luar abahnya ai..
Mang
Amat : Uma ai umanya, teganya pian, pas ulun kanyamukan kayapa?
Acil
Nunu : Pakai obat nyamuk!
Mang
Amat : Bolehlah basangu bantal..
Acil
Nunu : Kada usah babantal-bantalan, pakai batu bata j asana gasan bantal,
lakasi j apian bulik, kalo pina panic ni nah malapau muha pian.
Mang
Amat : Ngerinya pian nih umanya ai..
Acil
Nunu : Tiwas pina melelanji wan binian lain, tahu ja ulun nih ada jiwa
psikopat, loko pian ulun mutilasi banar ai sawat katahuan ulun pulang marayu
Acil Muni.. Pian jua Acil Muni ai jangan pina kagatalan ja wan laki urang,
mantang-mantang janda lalu ai kasana-kasini bacari lalakian, membari supan ja.
Acil
Muni : EH, jangan bahapal ja bapandir, laki pian tu nah yang pina lanji banar
marayu ulun, ulun nih baya melayani pembeli ja, nyata ai harus ramah, maupang
manyanyarik, mun basasarik kadada nang handaknya kena batukar kopi di sini.
Acil
Nunu : Mauk ah, baik aku bulik.. lakasi abahnya pian jangan pina tapi bejalan
lagi ha, kalo pina melelanji tarus gawian.. ( DI jewer)
Mang
Amat : Aduh umanya, sakitnya pian menjewer..
Acil
Nunu : Lakasi ja bulik, jangan tapi banyak bapandir.
(Mang
Amat, Acil Nunu Keluar)
(Masuk
Kozero)
Kozero
: Assalamualaikum..
Acil
Muni, Utuh Udin: Walaikumsalam..
Acil
Muni : Nah ada kozero, handak mangopikah ikam Kozero?
Kozero
: Inggih Cil ai, sekalian handak menjinguk pian, asa karindangan hati ulum
sehari ja kada tetamu pian cil ai..
Acil
Muni : Han bisa banar, tuha dah aku nih kozero ai, jangan tapi di gombali pang.
Kozero
; Berapa garang umur pian cil?
Acil
Muni : Kepala empat dah aku nih..
Kozero
: Bah dusta banar, sebuting ha te kepala pian.
Acil
Muni ; Maksudnya umurku nih sudah empat puluhan kozero ai.
Kozero
: Bah, kada papa cil ai, muha pian kaya abg ja masih biar umur empat puluhan.
Acil
Muni : Han kalo, bisa banar ikam nih merayu-rayu.
Udin
: Jaka ikam bacari bini kozero ai, dari pada merayu janda tarus.
Kozero
; Ini pang aku lagi bacari bini.
Udin
: Ikam handak mengawani acil Muni kah?
Kozero
; Hi ih.
Acil
Muni : Uma ai, jangan tapi balalabih bagayaan tuh kozero ai. Nah kopi ikam.
Udin
: Abah ikam mana Kozero?
Kozero
; Ada ai di rumah, kenapa garang?
Udin
: Aku handak ma antar durian pesanan abah ikam banar ai kozero ai, semalam
batampah sidin wan aku.
Kozero
: UH, iyakah sakalian ai nah, aku gin imbah ni handak bulik jua sudah.
Udin
: Baik wayah ini ja nah, nyaman lakas jua pasanan abah ikam nih ku julung.
Kozero
: Hadang pang, aku handak bapandiran dulu wan acil Muni.
Udin
: Ayu nah, esok-esok kawa haja pulang, ikam nih kadada kah selera nang ta anum
sedikit, pada wan acil Muni baik wan Jumiah, nyata pas saumuran.
Kozero
: Bah aku wan Jumiah nih bebaya kawan ja, kada handak labih.
Udin
: Loko ikam nyesal kena nyambat kayatu, pas am ikam handak wan inya tapi
dikawini urang sudah kayapa lagi?
Kozero
: Bah ai, baik kita ke wadah ku dah, asa bore banar ikam nih dari tadi.
Udin
: Nah, mengkanya lakasi kita menamui abah ikam.
Kozero
: Acil Muni, ulun handak bulik dahulu lah, kena kasini pulang ulun.
Acil
Muni : Eh, ayuha… kasian abah ikam kena kalawasan mahadangi pasanannya.
Udin
; Badahulu nah cil, Assalamualaikum.
Acil
Muni : Walaikum salam.
(Udin,
Kozero Keluar)
(Pembakal
Masuk)
Pembakal
: Assalamualaikum.
Acil
Muni ; Walaikum Salam.. han tasalisih am wan anak pian pambakal ai, Udin Tadi
minta kawani Kozero ke wadah pian gasan ma antar durian pasanan pian jar.
Pembakal
: Hah, iyakah.. ayu ai to kadapapa jua.
Acil
Muni : Handak ngopikah pambakal?
Pembakal
: Hi ih nah, nang kaya biasalah.
Acil
Muni : Inggih pembakal ai.
Pembakal
: Asa panas banar harinya kanapa yo?
Acil
Muni : Wajar ai, kita masuk musi kamarau dah, maka am pina rancak kebakaran jar
di kamoung subalah.
Pembakal
: Hi ih, sawat ai mendangar aku… banyak tanaman karing jadi nyaman banar
tebakar.
Acil
Muni : Nah, kopinya pembakal.
Pembakal
: Makasihlah…. Ramilah jualan pian acil Muni?
Acil
Muni : Alhamdulillah rami ai pembakal ai, satiap hari ada ja yang dating
batukar kopi, banyak pang jua nang katuju bahutang.
Pembakal
: Kadapap cil ai, asal kena bayar ha..
Acil
Muni : Inggih pang pambakal ai… tapi biasanya nih nang dating katuju modus.
Pembakal
: Modus kayapa cil?
Acil
Muni : Modus pang, kena ada ja nang manggoda-goda ulun, mentang-mentang ulun
nih janda, padahal babini sudah, ya kagatalan ja katuju manggodai janda.
Pembakal
: Mun aku nih pang kayapa?
Acil
Muni : Mun pian tuh sama ja pang asa ulun, tapi mending ;pian kadada bini, jaka
ada bini pian bisa di gusur sudah warung ulun nih.
Pembakal
: Bah ai balabih banar, mana ada jua aku katuju modus.
Acil
Muni : Pian adalah kapikiran handak babini pulang pembakal?
Pembakal
: Ada ai nah semenjak melihati ikam, timbul asa handak mangawini ikam.
Acil
Muni : Han kalo, sama ja jua katuju manggodai ulun, bingung ulun nih, padahal
bungas jua kada tapi ulun nih.
Pembakal
: Kada bungas napanya, bungas bangat ikam tuh cil ai, kaya babuhan blackpink
kayatu muha pian, korea-korea kayatu.
Acil
Muni : Han balabih lo pian nih pembakal. Timbul gulu baju ulun baganal nah di
puji tarus.
Pambakal
: Ayuha nah, handak bulik dulu aku, pina abut kena kozero mancarii.
Acil
Muni : Ayu ja pembakal ai, hati-hati ja di jalanlah.
(Pembakal,
Keluar)
Acil
Muni : Pinanya sadang pang nah tutup, habis jua sudah jualan. Bulik, baolah
makan, mandi, guring ai sudha.
(Acil
Muni keluar… Kozero dan Udin Masuk)
Kozero
: Bah, OOO abah…
Udin
: Mana abah ikam Kozero?
Kozero
; Kada tahu nah, ajin kaluar sidin.
Udin
: Bah iyakah, ayu ai nah, ku andak ai durian nih di wadah ikam.
Kozero
: Hi ih gin.
Udin
; EH Kozero, bujuran kah ikam handak wan acil Muni?
Kozero
: Hi ih, kada begegayaan pang aku nih.
Udin
: Oi, umur sidin tuh kapala empat dah, ikam kapala dua, kajauhan umur asaku,
baik jadi mama ikam pada jadi bini ikam.
Kozero
: Bah, kada kawa, pokoknya harus jadi biniku tuh pang acil Muni.
Udin
: Nah Kozero, nih panglihat ku ja panglah. Abah ikam tuh pina rancak kam ka
warung acil Muni.
Kozero
: Imbah tu pang kenapa?
Udin
: Kada paham ja ikam nih. Ajin abah ikam handak jua lawan acil Muni.
Kozero
: Kada mungkin ah.
Udin
: Apanya nang kada mungkin, abah ikam jua sudah kada babini lagi, jadi kawa ai
abah ikam jua mangawini acil Muni.
Kozero
: Ayu nah jangan tapi mangutani.
Udin
: Kada mangutani pang, mamadahi ja aku nih Kozero ai… Ayu ai nah, pina sanja
dah hari, bulik dulu aku nah, assalamualaikum..
Kozero
: Walaikumsalam.
(Udin
keluar)
Kozero
: Bujurankah yo abahku nih, ah kadamungkin pang kayaknya. Tapi bisa jua pang
bujur, han bingung aku timbul, kayapa nih mun bujuran abahku nih handak
jua wan acil Muni, perang abah anak am
timbul. Ku takuni gin kena mun abahku sudah bulik.
(Pembakal
masuk)
Pembakal
: Assalamualaikum.
Kozero
; Walaikumsalam.
Pembakal
: Mana Udin? Jar handak maantar durian pesananku?
Kozero
: Bulik dan Udinnya, tuh ada ai duriannya.
Pembakal
: Han, mantap banar nah malam nih kita makan durian kozero ai.
Kozero
; Bah, ada nang handak ulun takun akan kalawan pian bah ai.
Pembakal
: Nah, pas banar jua aku jua handak ada nang dipandir akan nak ai.
Kozero
: Napa nang handak pian pander akan?
Pembakal
: Tapi jangan sariklah ikam?
Kozero
: Napa garang dulu kisahnya?
Pembakal
: abah pinanya handak kawin pulang Kozero ai.
Kozero
: Hah, babujur bah?
Pembakal
: Hi ih bujuran.
Kozero
: Kanapa tadih handak kawin pulang?
Pembakal
: Samanjak aku wan mama ikam bacerai, kadada lagi nang mamanja-manjakan aku,
asa rindu aku kam belaian bini nih.
Kozero
: Rindu, kakaya dilan ja ha lagi.
Pembakal
: Abah serius nah kozero ai.
Kozero
: Inggih Bah ai, ayuja kadapapa pian mun handak kawin pulang.
Pembakal
: Han, berarti ikam satujulah mun abah kawin pulang?
Kozero
: Satuju ai bah ai, kasian jua pang abah kadada nang maurusi, ulun gin jua
ngalih kadada nang maurusi.
Pembakal
; Mangkanya lakas-lakas bacari bini Kozero ai.
Kozero
: Hadang dulu bah, sapa garang dulu biniannya, dapat kah sudah pian calonnya?
Pembakal
: Dapat sudah..
Kozero
: Siapa?
Pembakal
: Acil Muni..
Kozero
; OOOOO…. Acil Muni.. sakan ulun sapa…
……………….
Kozero
: Hah, acil Muni?
Pembakal
: Hi ih.
Kozero
: Babujur bah.
Pembakal
: Bujuran.
KOzero
: MamPreng kalo abah nih.
Pembakal
: Napa pulang nitu preng?
Kozero
: Bagayaan kah pian nih bah?
Pembakal
: Bujuran Nak ai, kanapa garang.
Kozero
: Kayani nah bah, jadi lo ulun nih barancana handak melamar urang bah ai.
Pembakal
: Han, bagus lagi, imbah pang kenapa?
Kozero
; Jadi urang nang ulun handaki tuh si acil Muni Jua bah ai.
Pembakal
: Babujur ikam nih Zero.
Kozero
: Bujuran bah ai.
Pembaka
; Begayaan kalo nih..
Kozero
: Kada begayaan bah ai.
Pembakal
: Mampreng jua kalo nih ajin.
Kozero
: Maka jar pian kada paham napa tuh preng.
Pembakal
; Ikam nih tahu lo acil Muni tuh Tuha pada ikam.
Kozero
: Inggih, kenapa garang?
Pembakal
: Katuhaan nak ai gasan ikam.
Kozero
: Amun sudah cinta bah ai, kada kawa lagi ulun nih mamandang umur atau
napa-napa kah.
Pembakal
: Kada kawa nak ai, abah kada satuju tuh pang ikam kawin wan acil Muni.
Kozero
: Ulun gin kada satuju pian kawin wan
acil Muni Bah ai.
Pembakal
: Mau pang aku nih abah ikam.
Kozero
: Ulun Nih anak pian bah ai.
Pembakal
: Abah nag kasian sudah lawas manduda.
Kozero
: Ulun kasian lagi manjomblo dari lahir.
Pembakal
: Abah lawas kada nang meurusi.
Kozero
: Kena ulun nang maurusi akan.
Pembakal
: Abah handak ada yang memasak akan.
Kozero
: Ulun kena nang memasak akan.
Pembakal
: Abah lawas kadada nang membelai.
Kozero
: Kena ulun belai akan.
Pembakal
: Kada waras ikam nih kozero ai.
Kozero
: Cinta nih ngalih bah ai, rancak meulah urang kada waras.
Pembakal
: Ikam harusnya mengalah nak ai wan abah, ikam tuh masih anum, baik bacari bini
nang saumuran wan ikam ja.
Kozero
: Nah, maaf bah ai, amun masalah cinta nih kada kawa bakalah ulun.
Pembakal
: Abah gin jua kada handak bakalah wan ikam.
Kozero
: Han kayani ja nah bah, kita meolah taruhan ja kayapa?
Pembakal
: Bah napa ttaruhan-taruhan, kada satuju aku amun kita taruhan, kada baik.
Kozero
: Aja kita olah perjanjian ja nah..
Pembakal
: Nah itu aku hanyar satuju. Kayapa perjanjiannya?
Kozero
: Kita adakah saimbara ja nah, antara pian wan ulun, nah nang kalah harus
merestui nang menang. Misalkan abah nang kalah pian harus merestui ulun kawin
wan acil Muni. Nah amunnya ulun nang kalah pian harus merestui ulun kawin wan
acil Muni.
Pembakal
: Hadang dulu lah, perasaanku kadada untungnya aku umpat saimbara nih, kenapa
aku mun kalah atau menang tetrap ikam yang kawin wan acil Muni.
Kozero
: Karena nang tuha harus bakalah wan anag anum bah ai.
Pembakal
: Bah, Kada kawa, pokoknya intinya sapa nang menang itu nang kawa mangawini
acil Muni.
Kozero
: Ayuha. Deal.
(Mang
AmAT, Utuh Udin, Acil Nunu Masuk)
Udin
: Nah panonton hari ni kita pacangan melihati pertarungan nang sangat sengit
antara Pembakal lawan anaknya nag bangaran Kozero gasan memparabutkan cinta
sejatinya jar, sapa juakah nang menang, jangan kamana-mana tetap saksikan Alam
Subalah.
Udin
: Nang, pamirsa pertandingan pertama kita hari ni adalah panco, siapa nang
kira-kira kawa menang, kita lihatiu ja pamirsa.
Mang
Amat : Pembakal sudah siap?
Pembakal
: Siap.
Mang
Amat : Kozero sudah siap?
Kozero
: Siap..
Mang
Amat : Go!
Seluruh
orang menyoraki pertarungan antara Kozero dan Pembakal…
Pembakal
menang.
Udin
: NaH, nang berhasil menang adalah Pembakal.. 1-0, saying sekali Kozero kalah
satu angka, tapi masih ada kesempatan gasan kozero menyul pembakal di lomba
selanjutnya. Lomba selanjutnya adalah tarik tambang.
Mang
Amat : Pembakal siap?
Pembakal
: Siap!
Mang
Amat : Kozero siap?
Kozero
: Siap!
Mang
Amat : Go!
Seluruh
orang menyoraki pertarungan antara Kozero dan Pembakal…
Kozero
Menang.
Udin
: Nah pamirsa rupanya si Kozero di babak ke dua ini berhasil mengalahkan
Pembakal, jadi sekornya sama pamirsa 1-1. Han tapi masil ada satu lagi
pertandingan pamirsa ai, nah ini panentuan sapa nang kawa menang di babak nih
berarti inya pemenangnya. Nah lomba terakhir nih pamirsa ai adalah lomba catur.
Mang
Amat : Siap kah sudah pambakal?
Pembakal
: Siap!
Mang
Amat : Kozero jua sudah kah siap?
Kozero
: Siap!
Mang
Amat : Go!
.
.
.
Kozero
: SKAK!!!
Udin
: Han pemirsa ai, sakalinya kozero menang pulang di babak katiga nih, jadi
sudah dapat diputuskan amun pemennang si Kozero.
Kozero
: Han bah, baik pian dari pertamaan mengalah wan ulun, ulun jua te nang menang.
Pembakal
: Bah, tapi tetap ai abah kada terima nak ai, ikam nih ketulahan kena mun
melawan abah ikam.
Kozero
: Maupang, maka kita sudah maulah perjanjian.
(Acil
Muni Masuk)
Acil
Muni : Assalamualaikum..
Semua
: Walaikumsalam..
Acil
Muni : Napa nih pina rami banar, ada lomba tujuh belasan kah?
Udin
: Kada cil ai, ini nah Pembakal wan Kozero lagi saimbara jar cil ai.
Acil
Muni : Hah? Saimbara napaan?
Kozero
: Saimbara memperebutakan pian cil ai.
Acil
Muni : Ai, jangan tapi begayaan pang!
Pembakal
: Bujuran Muni Ai, kami nih lagi memperebutakan ikam.
Kozero
: Nah Cil Ai, ulun nang sudah menang berarti ulun nang kawa mengawini pian.
Pembakal
: Kada kawa nak ai, ikam tuh ke anuman gasan acil Muni, harusnya abah nang
mengawini acil Muni.
Kozero
: Kada kawa bah ai, ulun sudah menang saimbara, maka kita sudah bisi
perjanjian.
Acil
Muni : Sebelumnya maaf banarlah gasan, Kozero, lawan pembakal, lawan jua seberataan
warga, gara-gara ulun kampung nih smapai resah, abah anak ja timbul bamusuhan
ghara-gara ulun te. Gasan Pembakal maaf banar nah, ulun kada kawa menerima
cinta pian pembakal ai, karena ulun nih meanggap pian tu kaya kakak ulun sudah.
Pembakal
: Maka biasanya ikam baik lawan aku Muni, sakan ku ikam handak jua wan aku.
Acil
Muni : Nah berarti pian am nang jua terlalu baper wan ulun. Nah gasan Kozero,
aku tuh maginnya kada kawa menerima cinta ikam, ikam tuh sadar ja lo kita nih
beda usia dua puluh tahun, ikam tuh pas nya jadi kemanakan ku Kozero ai.
Kozero
: Nah, imbah pang nih kayapa? Percuma ai lah berarti saimbara nih?
Udin
: Nah cil, kayapa garang lakian nang pian handaki nih cil?
Acil
Muni : Nah, kayani. Aku nih sudah bajanji wan almarhum lakiku, lamunnya aku nih
kada pacangan kawin lagi kena. Jadi kada kawa ulun menerima cinta sapa-sapa
lagi, tatutup sudah hati ulun gasan lakian mana aja, jadi tolong banar hargai
komitmen ulun nah Kozero wan pembakal jua, lawan warga nag lainnya jua.
Kozero
: Nah, kayani pada jaid bujang lapuk am ulun.
Acil
Muni : Ikam nih Kozero Ai, melihati nang kajauh-jauh, padahal ada ja binian
nang handak di parak ikam. Peka pang sedikit ikam nih.
Kozero
: Siapa cil?
Acil
Muni : Uma, kada peka ja kah lagi. Si Jumiah tu nah, inya rancak bacurhat wan
aku, ikam tuh kada peka jar nya.
Kozero
: Hah, babujur cil?
Acil
Muni : Bujuran..
Udin
: Handak kamana ikam kozero.
Kozero
: Handak manamui si Jumiah.
Udin
: Bah lambat ikam, si Haji Ibas semalam sudah melamar si Jumiah, nah Undangan
kawinannya.
Kozero
: Ai, kenapa aku kada tahu..
Udin
: Ikam jua handak menyasah Acil Muni Ja gawian, kayapa handak tahu.
(Jumiah
dan haji Ibas masuk)
Kozero
: Jumiah, bujurankah ikam wan haji Ibas handak kawin?
Jumiah
: Hi ih Kozero ai.
Kozero
: Hah, maka ikam jar handak wan aku, kenapa ikam meneroima lamaran haji Ibas?
Jumiah
: Ikam pang kada suah peka, jadi baik aku terima ai lamaran sidin pada jadi
bujang lapus kena.
Haji
Ibas : Tiwas lambat, kedahuluan aku am.
Acil
Muni : Han Kozero, kadada nang kawa ikam salah akan lagi, ikam jua tiwas kada
mau peka wan perasaan binian nang diparak ikam. Ikam jua kada baik tahulah
menjadikan urang taruhan, kisah meadakan saimbara kayatu, piker jua perasaan
nang urnag ikam jadikan taruhan tuh kayapa. Wan jua nah, ikam tuh kada boleh
takalahi wan abah ikam, tahu ja lo kada baik, badosa ikam melawan nasehat orang
tuha, kalo pina durhaka kada merasa ikam.
Udin
: Han kajadian barabut Acil Muni, timbul am mambujang tarus.