PAPADAHAN KADA DIDANGARI
MUSIBAH DATANG KAMARI
Karya : Angkui Kurniawan
NAFI
RENA
RAFI
ROZAK
ACIL ALUH
USTAZAH
MURNI
LISA
JENI
MAWAR
SENA
MIRA
RAYAN
DESI
Nafi
: Wayah ngini kakanakan biang liwar heh. Sarabanya ngalih dipadahi... Bahari tu
melawan sedikit ja lawan urang tuha habang tu pang awak di Pangkung kuitan..
wayah ni boro-boro takutan.. malah balik ma ancam.. Bunuh diri jer. Mintal
helti KH jar Urang tu.
Rena
: Lain lagi wayah ini abahnya ai zamannya... Wayah ngini kada Kawa lagi Kanakan
diperlakukan kaya jaman kita. Syukur jua Han dibari anak kita. Kita nya ai lagi
basabar abahnya ai.
Nafi
: Tapi Uma nya ai, Mun kayani tarus pacangan patuh kena Inya sampai katuha..
loko Pina ditendangnya kita kena pas tuha kayapa?
Rena
: Kadanya ah abahnya ai, insyaallah kada seitunya banar.. begimitan ja madahi
anak tuh.
Masuklah
Rafi ke dalam panggung ingin pergi ke suatu tempat.
Nafi
: Ai handak kamana Ikam.
Rafi
: Handak bamainan bah ai kamana lagi.
Nafi
: Baju tuh bebaik pang, Napa salawar rongkang dipakai kayatu.
Rafi
: Ma minta duit pang gasan balanja.
Nafi
: Han, baguslah te kelakuan. Kuitan madahi kada di dangari.
Rena
: Sudah pang abahnya, jangan tapi di sariki anak kita nih. Nah jangan betetukar
yang kada kakaruan lah.
Rafi
: Nah nyamannya te mama membari duit, Pian nih bah ai kabanyakan bapandir..
Jaka langsung ja bari Ulun duit.
Nafi
: Uma kada baapik lalu muntung kanak ngene. Kalo Pina ku Lapau ...
Rafi
: Ulun lapor akan Pian bah ai, ngitu ngarannya sudah masuk kakarasan..
Nafi
: Han, lihati umanya... Bapala banar anak kita nih lawan kuitan.
Rena
: Sudah abahnya, jangan tapi di sariki anak kita.
Mawar,
Jeni, Lisa memasuki panggung dengan pakaian agak keramaian.
Mawar
: Good Murning... Sunsin..
Nafi
: Astagfirullah, handak kamanaan buhan Ikam nih.. pakaian Pina kerlap Kerlip
kayatu. Handak jadi lampu jalan kah.
Jeni
: Yo mamen, ini namanya moderenisasi men.
Lisa
: Iya men....
Nafi
: Ui Rafi, bebujur nah buhan km nih handak kemanaan.. jangan Pina aneh-aneh
ja.. Kanakan masih buhan Ikam nih..
Rafi
: Uma ai Abah nih, jangan tapi katinggalan jaman pang.. Ulun nih handak
nungkrung supaya kaya urang-urang jua keren Lo.
Nafi
: Napa pulang tuh istilah nungkrung tuh.. kada paham aku.. pokoknya awas ja Mun
melelain kelakuan Ikam.. Pangkung tuh pang..
Rafi
: Ayu ja darah Pian ja.. Ulun handak tulak...
Nafi
: Basalim dulu oi..
Rafi
: Uma kada gaul lalu Pian nih abahnya ai.... Ulun tulak dulu... Guud Bey..
Rafi
dan ke tiga temannya meninggalkan panggung.
Nafi
: Astagfirullah, Han lihati umanya.. liwar kalakuan anak kita nih Mun kada
ditagur..
Rena
: Ayuja Abahnya ai, sabar haja abahnya ai... Kena begimitan kita padahi..
Nafi
: Amun kaina-kaina tarus sawat bebangat umanya ai.. Salim ja kada hakun te..
Rena
: Inggih abahnya, ini Parak Ashar dah Pian handak Yasinan Lo sore nih... Baik
Pian basiap gin dulu...
Nafi
: Ayuja umanya ai...
Rena
dan Nafi meninggalkan panggung. Kemudian masuklah Acil Aluh, sedang berjualan
di warung.
Acil
Aluh : Aduh ai, hari-hari Pina hujan tarus nah harinya. Bulan semalam liwar
panas harinya, ini sekalinya Hujan batarusan... Kayani tarus bisa banjir am
kampung nih.
Rozak
memasuki panggung, menuju Warung Acil Aluh.
Rozak
: Assalamualaikum, Acil Aluh yang aduh hai, imut, memanjakan mata Ahai kata
Ulun teh...
Acil
Aluh : Walaikumsalam, Rozak... Han tumben sungsung.. Tuntung kah dah gawian..
Rozak
: Kada Kawa lewat ke ladang Ulun cil ai, banyu pasang di sungai biasanya Ulun
lewat tuh... Maka Daras ja pulang banyunya... Bahaya banar tuh Mun ada yang
tecabur ke situ..
Acil
Aluh : Ai, iyakah.. berarti kada Kawa lagi lewat situ leh.. ini Ikam handakku
olahkan apa nah... Dingin kayani nyamannya yang hangat-hangat pang.
Rozak
: Baik Pian ja nah cil yang mehangatkan Ulun nah... Mumpung harinya Pina ba Al
kayani..
Acil
Aluh : Bah ai, mun aku yang mehangatkan.. maginnya ai baal kena Ikam.
Rozak
: Kadapapa cil ai, itu jua Nang Ulun katujui.
Acil
Aluh : Ai, bebujur nah handak apa Ikam nyaman ku olah kan.
Rozak
: Kaya biasa cil ai, Kopi pakai susu Nang banyak, sakita nikmat.
Acil
Aluh : Ayuja, hadangi dulu lah.. ( Acil Aluh membuatkan Rozak Kopi). Nah
kopinya,
Rozak
: Dasar nikmat banar kopi Pian nih cil ai... Setiap sariputannya tuh asa di
manja ilat Ulun...
Acil
Aluh : Han bebisa banar Lo Ikam nih... Nih pang habis ni kamana jar kisahnya?
Rozak
: Paling habis nih, bebulik ai dulu nah.. kada wani lewat sana kalu pina
tenggelam... Daras arusnya.
Ustazah,
Murni, Rayan dan Desi memasuki panggung.
Ustazah
: Assalamualaikum.
Semua
: Walaikumsalam.
Murni
: Pina Raminya nah bepandiran Rozak lawan Acil Aluh, jadian kah sudah.
Acil
Aluh : Mana ada, kami nih kawan ja.
Rozak
: Habis dari mana nih buhannya?
Ustazah
: Habis pengajian tadih, sekalian buliknya kami beimbai.
Nafi
memasuki panggung.
Nafi
: Assalamualaikum..
Semua
: Walaikumsalam…
Nafi
: Nah pina rami bakumpulan di warung apa jar nih kisahnya.
Murni
: Kabatulan banar ai mang Nafi ai, kami lewat warung sekalian bataguran lawan
sidin badua.
Nafi
: Hon, bagusnya te kanakan mengaji kayani. Anakku nih mana pang mau mun disuruh
mangaji, nan gada malah kaluyuran kada jelas.
Ustazah
: Han, alhamdulillah mang Nafi Ai, Rayan lawan Desi nih hakun ja di suruh
mangaji. Kena mun anak pian handak umpat mangaji, bepadah ja lawan ulun, kena
ulun yang melajari akan.
Nafi
: Ayuja tarima kasihlah ustazahlah.
Ustazah
: Kami badahulu lah, Assalamualaikum.
Semua
: Walaikumsalam.
Nafi
: Kanapa ikam jadi mawarung jam Saini, maka harusnya kam kaladang?
Rozak
: Anu mang ai, banyu naik banar di Sungai. Maka daras ha pulang banyunya,
ngalih lewat, baik cari aman ulun bebulik.
Nafi
: Uhh, iyakah. Bahaya nih mun kayani tarus, apalagi anakku nih kam pina bajalan
kada beingat. Kalo pin abejalan kasitu banar ai.
Rozak
: Han tangati mang ai mun anak pian kasana! Bahaya banar!
Nafi
: Ayuja aku handak lanjut kayasinan dulu nah. Assalamualaikum!
Semua
: Walaikumsalam.
Rozak
: Acil, pian tutup kah sudah.
Acil
Ayu : Iih nah, pina kadangkaran banar harinya mun hujan ngalih bulik. Baik
wayah inian mumpung balum hujan.
Rozak
: Ayu nah ulun antarakan bulik.
Acil
Ayu : Kada marepotilah?
Rozak
: Kadada kata repot mun gasan pian!
Acil
Ayu : Ayu ai dah, kasi kita bulik!
Acil
Ayu dan Rozak keluar panggung. Nafi, Rena dan Rafi memasuki panggung.
Nafi
: Ui, kamana pulang Ikam?
Rafi
: Handak nungkrung bah ai..
Nafi
: Sore dah hari, kalo Pina kasanjaan bulik Ikam... Masih halus jangan tapi
kalayapan pang. Maka hujan pulang harinya.
Lisa,
Jeni, dan Mawar memasuki panggung.
Nafi
: Haduh datang pulang buhan kanakan alay ngene. Handak kemanaan buhan nyawa?
Lisa,
Jeni, Mawar : Nongkronglah...
Nafi
: Astagfirullah... Ai, ini sore dah hari kalo Pina kasanjaan bulik.. maka Pina
rancak hujan pulang! Maka dangar banar jar sungai ke arah ladang tuh lagi
pasang, Daras arusnya. Jangan Pina kaluyuran kekada kakaruan.
Rafi
: Uma ai Pian nih Abah ai, jangan tapi mengekang Ulun pang. Ulun nih Bisi
kahidupan Sorang.
Nafi
: Kahidupan Sorang napanya. Sorang ja hidup masih lawan kuitan. Umur ja Hanyar
sapuluh tahun, paham Napa Ikam tentang Kahidupan.
Rena
: Sudah abahnya, jangan tapi Karas lawan anak. Lihati kena Inya makin kada
handak akur lawan Pian. Rafi, Kam boleh bamainan, tapi bulik jangan sampai
Sanja. Lawan jua ingati jangan main di sungai, di sana banyu lagi pasang lawan
arusnya Daras. Kalo Pina Kam kenapa-napa kena.
Rafi
: Ayuja ma ai, jangan tapi di padahi. Paham ai Ulun nih. Model masih kanakan.
Nafi
: Dasar nyawa masih kanakan!
Rena
: Sudah-sudah.. ayuja hati-hatilah di jalan.
Rafi,
Mawar, Jeni, dan Lisa meninggalkan panggung dengan berjalan tidak sopan dan
tanpa salam.
Nafi
: Astagfirullah ai, kayani banar BISI anak kalakuannya heh. Ikam Uma nya ai,
lihati ja kena Mun sampai kalakuannya masih aja kayani. Ku Pangkung tuh pang.
Rena
: Inggih abahnya, ayuja tenangkan diri Pian dulu... Bawa makan dulu kah kita..
Pian Balum makan siang tadi.
Nafi
: Ayuja dah.
Nafi
dan Rena Keluar dari panggung. Kemudian Lisa, Rafi, Mawar, dan Jeni memasuki
panggung.
Rafi
: Haduh ai, muyak lalu abahku nih banyak banar papadahannya... Maka tahu ja
sudah kita nih anak gaul... Kada Kawa pang kaya urang bahari.
Lisa
: Dasarnya kayatu urang tuha Rafi ai. Kada usah tapi di dangari. Bawa rami ja
kita nih.
Jeni
: Kita kamana nih jadinya nungkrung nya?
Mawar
: Nah, kita ka sungai yang pasang tu ja kah melihati keadaan di sana. Bagus jua
tuh gasan maolah vlog kita.
Jeni
; Ai, maka jarnya bahaya di sana.. kalo Pina ada Nang tanggalam kayapa.
Mawar
: Uma ai, baya kyatu kam takutan lah. Asal kada tapi Parak ha, kada mungkin
tecabur.
Rafi
: Hi ih, Kam nih.. biar aku nah yang memimpin jalan.
Rafi
dan teman-temannya berjalan mendekati sungai yang sudah mengalami pasang karena
banjir dan hujan yang terus menerus turun.
Rafi
: Ai, bagusnya te pemandangan banyu pasang. Bafotoan kah buhan kita?
Lisa
: Ayo nah. Pakai hape Ipong ku ja nah sakira bagus.
Mereka
mengambil beberapa foto untuk kepentingan medsos dan vlog.
Mawar
: Halo guys, kami sedang ada di sungai yang pasang karena lagi hujan Daras.
Lisa
: Ai bajauh pang, aku handak bafoto di sana.
Jeni
: Bagantian pang, aku badahulu tadi padahal.
Mereka
saling mendorong sampai akhirnya tanpa sadar malah membuat Rafi terdorong ke
sungai.
Jeni
: Rafi!!
Rafi
: Tolong, aku Kawa bakunyung! Tolong!
Mawar
: Ai kayapa nih, Bantui sawat Rafi hanyut.
Lisa
: Kayapa nih, Rafinya hanyut!
Jeni
: Kasi dah kita padahi Abah Rafi!
Mawar
: Ai, di sariki wara kita Mun bapadah lawan abahnya Rafi!
Jeni
: Imbah pang, Ikam hakunlah tanggung jawab. Baik kita bapadah bujur-bujur.
Lisa
: Hi ih, aku setuju lawan Jeni.
Mawar
: Ah ai, ayuja dah kasi kita tamui abahnya Rafi.
Lisa,
Jeni dan Mawar Keluar panggung. Nadi dan Rena memasuki panggung.
Nafi
: Kamana jua kah anak kita ni Yo, Parak Sanja dah hari Balum bulik jua. Awas tu
pang Mun sudah sampai rumah, ku bari pelajaran tu pang.
Rena
: Aih, kada baik kayatu abahnya. Selama masih kawa dipandiri baik-baik
Kadapapa, harinya jua Pina hujan Lo. Kalo ai bataduh dulu buhannya.
Lisa,
Jeni, dan Mawar memasuki panggung dengan keadaan terburu-buru.
Jeni
: Abah Rafi. Gawat!!!
Nafi
: Apa? Kanapa Gawat? Kamana si Rafi?
Lisa
: Anu, mang ai, Rafi!
Rena
: Rafi kanapa?
Mawar
: Hanyut dibawa arus sungai!
Rena
: Innalilahi, Rafi! Anakku! KANAPA SAWAT HANYUT? MAKA SUDAH KU PADAHI JANGAN
MAIN KASUNGAI! ADUH ANAKKU RAFI!
Nafi
: Buhan Kam nih lah! Astaga kayapa nasib anakku! Kamana hanyut nya! KAMANA?
Lisa
: Kami, kada tahu mang ai. Pokoknya Inya hanyut di sungai yang ke arah ke
ladang tuh.
Nafi
: Astagfirullah !!! Kayapa anakku Rafi!
Rozak
memasuki panggung bersama Sena dan Mira.
Rozak
: Assalamualaikum! Mang Nafi!
Nafi
: Rozak! Anakku Rozak! Hanyut!
Rozak
: Tenang dulu, tenang!
Rena
: Kayapa Kawa Tanang! Anakku kada tahu nasibnya kayapa? Ya Allah!
Rozak
: Tenang dulu, biar Ulun bekisah. Anakku Pian tadi sudah Ulun selamatkan. Pas
banar tadi Sena lawan Mira melihati Rafi Hanyut di sungai habis tuh sukur Ulun
Parak sungai jua pas itu, jadi buhannya bedua nih sawat mehabari Ulun gasan
menyelamatkan Rafi. Alhamdulillah anak Pian selamat, tapi masih dilarikan ke
rumah sakit nih, gasan perawatan.
Rena
: Ya Allah. Alhamdulillah, Terima kasih Ya Allah.
Nafi
: Alhamdulillah. Nah dangari buhan Kam buhan geng Kanakan nih lah. Amun urang
Tuha tuh memadahi di dangari! Jangan kisah harat, kisah wani! Han kejadian Lo
... Maka anakku ha pulang korbannya! Kena-kena mun urang tuha tuh madahi
didangari! Paham Kada!
Semua
: Inggih mang.
Nafi
: Ayuja dah, Aku lawan biniku nyusul ke rumah sakit. Buhan kam kanakannya
lakasi dah bulikan hari Parak Sanja, kalo Pina kena musibah apakah pulang kena.
Ingati papadahan ku hari ini!
Semua
: Inggih mang.
Tamat!!!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar